In de supermarkt leek het wat drukker dan normaal. Ik zocht een mandje bij de ingang, maar daar was het helemaal leeg. Oke.. Dan maar bij de kassa´s kijken. Wat?! My goodness wat een rijen voor de kassa! Wat was er aan de hand? Na rondneuzen in de hele toko bleek er nog net één mandje te zijn… Kijk…. Die is precies voor mij dus. Ik had er ook maar eentje nodig… Mooizo! Bij de groentenafdeling waren de appels bijna allemaal op. Eh… Was er een kookprogramma geweest met het aller-allergaafste, tofste, heerlijkste appeltaartenrecept van het hele universum?! Of wie allemaal kregen ontzettende trek in zelfgeknutselde appelmoes? Ach ja… die kids natuurlijk die nu allemaal thuis zijn van school en patat met appelmoes moeten. Dit had ik nog nóóit gezien. Het begon langzaam bij mij binnen te druppelen… Er was geadviseerd meer thuis te werken en wat grote evenementen waren opgeschoven, want de boze griep was in het land. Tjonge, jonge… Oke… Maar waarom dan deze gekte? Ik begreep het nog niet. Waarom nu allerlei volgepropte winkelkarren en lege schappen? Geen havermelk meer te bekennen… Heel belangrijk… Zonder havermelk is niet te leven namelijk. We hebben ook geen amandelmelk, geitenmelk, koeienmelk, sojamelk, baristamelk, glutenvrije melk, lactosegevoelige melk, darmwandverdunnende melk en achterhoekse boerekarnemelk natuurlijk. Ik was flabbergasted. 
Daar kunnen geen hamsterweken van de Appie tegenop. (O jé… niet geïnspireerd zijn Albert. Je hebt al genoeg inkomen.) Overal lege schappen. Winkelkarren vol flessen water en wc papier. Water?! Wat gaat er gebeuren met de waterleidingen dan?! In Brabant hebben ze de boze griep en dan kunnen wij geen druppel meer uit de kraan krijgen?! Hebben ze zo’n vreselijke dorst daar?! En toiletpapier dan.. Wagens vol. Ach ja…. Misschien moet je heel veel poepen van dat virus. Ja…. dan maar voor drie maanden inslaan…. Kan de rest vast beginnen aan het recyclen van zijn eigen plépapier.
En dan die energie…. Er hing een rare onbestemmige vibe in de lucht… Ik voelde mij een onervaren figurant in een apocolyps film. De rij begon bij ongeveer 800 m verwijderd van de kassa. Ach, ik heb de tijd.. Straks als half Nederland het virus heeft, heb ik lekker alle ruimte. Mijn weerstand is top, no fear here. Een druk vrouwtje met verwilderde blik wilde voor mij inbreken in de rij naar de vleeswaren. Stel je voor als de pepersalami niet voor twee weken ingeslagen kan worden. Geen pepersalami in huis als er 200 mensen in Brabant met de boze griep zitten, dat kan natuurlijk niet.
Naast mij dacht een volwassen kerel voor te dringen. Alsof zijn dikke neus bloedde, schoof hij met zijn volwassen hoofd voor mij en mijn overbuurman langs. Zachtjes tikte ik hem op zijn schouder en zei vriendelijk doch met een welbedoelde in de kraaggevatte toon: ‘Meneer, wij staan hier ook nog in de rij hoor.’ Fel reageerde hij: ‘Ja! Waar wil je staan?! Welke rij wil je staan dan?! Welke rij?!’ Wow…. ‘Nou.. Rustig maar meneer, als we nu al agressief worden…’ Tja, wat gaat zo iemand doen als zijn achterneef de coronitis heeft?
De vriendelijke dame achter mij en ik waren redelijk zeldzaam; beiden een mandje met wat spulletjes die we gewoon nu nodig hadden. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Mensen gaan hamsteren, om wát? Om angst.. En andere mensen gaan weer hamsteren, omdat deze mensen gaan hamsteren. Het kuddediergedrag doet het goed onder de hamsters. De ene angst wakkert de andere angst aan. En hebberigheid is eenvoudig weg te sluizen onder dezelfde noemer.
’s Avonds gaf de Minister President aan dat hij dit gedrag asociaal vond en dat het ook helemaal niet nodig was. Ons land beschikt over ruim voldoende voedsel en allerlei noodzakelijke producten. De volgende dag was het echter precies hetzelfde…. De mensen die gisteren niet hadden gewinkeld, wilden dat wellicht vandaag alsnog wel even goed doen. Je wil niet achterblijven in de kudde. De werkende mens en vooral de alleenstaande werkende mens, had wederom geen brood. En eh…. Hoe zit het met al die mensen die deze Minister aanhangen? Luisteren ze in dit gevalletje nu nét even niet naar hem? Eindelijk zegt die man eens wat zinnigs…
Deze taferelen horen bij een volk in nood… Niet nu. Hoe gaat ons volk reageren als er echt wat aan de hand is? Er is nooit iets aan de hand met ons rijke landje. De vulkaan-erupties, bosbranden, watervloeden, sprinkhanenplagen en tornado’s gebeuren elders in de wereld. 
En flink ook… Maar bij een beetje ijzel hier, is er al snel code rood en nu er wat dreigt, raken we al in paniek. Lang geleden was er eens zo’n volk in nood. En net als dat onze Leidsman heeft aangegeven dat wij voldoende in voorraad hebben en dat wij echt niet hoeven in te slaan, had dat volk dezelfde boodschap gekregen van hun Opperhoofd. Er werd voor hen gezorgd. Dagelijks kregen zij verse manna. Daar konden ze brood van maken en koeken bakken enzo. Maar vele piepels luisterden niet naar deze stem, maar ze luisterden naar hun ego en de stem van angst en hebberigheid. En dat is hun héél duur komen te staan… Achteraf zagen de overlevenden de les in van het hele verhaal. Even uitzoemen met z´n allen en luisteren naar de góede stem. De daarmee verdiende mazzel, brengt je veel meer dan een extra slof diepvriespizza´s in de koelkast van de kelder.
Vandaag ging ik weer naar de supermarkt. Het enige wat ik eigenlijk wenste was een zak kattenbakkorrels. (Ik had gelukkig nog havermelk.) Nou… dat lijkt me iets wat prima voorradig is toch? Geen hond die daar naar kraait. Laat me rekenen; de grote boze griep in Nederland treft nu zo’n 900 volksgenoten. Dit op ruim 17 miljoen Nederlanders, betekent een kans van 1 op 19.000. Poeh… nou, de logica dat er hierom geen kattenbakkorrels meer zouden zijn ontgaat mij hier… Maar goed, je raadt het al… Want logica ontbreekt natuurlijk in deze complete opgepompte affaire… Nog één zak!! Van alle soorten en maten korrels voor de katten-wc; nog één zak! Are you serious?! Als dit geen voorbeeld van waanzin is.. En ja… die ene zak was natuurlijk weer voor mij… Ik had er ook maar eentje nodig… En met mijn pistoletje en spitskool had ik mijn manna en fietste ik vrolijk naar mijn heerlijke thuis.
